႐ုပ္နာမ္သေဘာကို သိၾကည့္တဲ့အခါမွာ
ခႏၶာကိုယ္ထဲက အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြဟာ သူ႕အလုပ္သူ လုပ္ေနၾကတာ၊ ငါလုပ္တာ တစ္ခုမွ မပါဘူး။
ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ အတူတူပါလာတဲ့ ခံစားတဲ့စိတ္က ခံစားစရာ ရွိတာကို ခံစားတာ၊ ဒါ သူ႕အလုပ္သူ လုပ္တာ။
မွတ္သားတဲ့စိတ္က မွတ္သားစရာရွိတာကို မွတ္တာ၊ သူ႕အလုပ္သူ လုပ္တာ။
သိတဲ့စိတ္က သိစရာရွိတာကို သိတာ၊ ဒါလည္း သူ႕အလုပ္သူ လုပ္တာ။
လံႈ႕ေဆာ္တုိက္တြန္းတဲ့စိတ္က လုပ္ျဖစ္သြားေအာင္ တိုက္တြန္းတာ၊ သူ႔အလုပ္သူ လုပ္တာ။
႐ုပ္နာမ္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာလည္း ငါမပါဘူး။
ျမင္တဲ့ကိစၥ၊ ၾကားတဲ့ကိစၥ၊ အနံ႔ကိစၥ၊ အရသာကိစၥ၊ အထိအေတြ႕ကိစၥ၊ ေတြးေတာၾကံစည္ကိစၥေတြဟာ
မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ ပစၥည္းေျခာက္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္တာ။
ခႏၶာကိုယ္ရွိတဲ့လူတိုင္းမွာ ပစၥည္းေျခာက္ခုပါတယ္။
အဲဒီပစၥည္းေျခာက္ခုက ငါမဟုတ္ဘူး။
အဲဒါဆိုရင္ ငါဆိုတာ ဘယ္ကေရာက္လာတာလဲ? ငါဆိုတဲ့ ငါကို ရွာၾကည့္ပါ။
လူ႕ေလာကထဲကို လူအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္လာျခင္းဟာ ဘာအတြက္လဲ?
ဒုကၡေတြ ခံဖို႔လား?
အရင္ဦးဆံုးေတြ႕ရတဲ့ ဒုကၡကေတာ့ ငိုေပေတာ့ပဲ!
မငိုရင္ သဘာ၀မက်ဘူးတဲ့!
ငိုမွျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ငိုၾကရတယ္။
လူျဖစ္ရျခင္း ဒုကၡကို ငိုျခင္းနဲ႔ အစျပဳခဲ့ၾကတာလား?
မိခင္ရဲ႕ႏို႔ရည္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသာက္စို႔ခဲ့တာေတြဟာ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ မၿပီးဆံုးႏိုင္တဲ့ ဆာေလာင္မႈသေဘာကို အစျပဳခဲ့တာလား?
ႏို႔ရည္ရဲ႕ အရသာကို လွ်ာကတစ္ဆင့္ ခံစားတတ္လာတာ ဘယ္သူသင္ေပးလိုက္တာလဲ?
ႏို႔စို႔ခ်င္ရင္ ႏို႔စို႔ခြင့္ရေအာင္ ေတာင္းဆိုတတ္တဲ့ ပညာေတြကို ဘယ္လိုတတ္ေျမာက္လာတာလဲ?
ေမြးခါစကေလးရဲ႕ လိုခ်င္တာ မရရင္ ေဒါသအမူအရာေတြ ထုတ္ေဖာ္ျပတတ္တာ ဘယ္သူက ခိုင္းေနတာလဲ?
မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ရေအာင္ယူတတ္လာတဲ့ ပညာကို ဘယ္လို ဘယ္လို တတ္ေျမာက္လာတာလဲ?
မိခင္ရဲ႕သီခ်င္းဆိုျပတဲ့ အသံ။
အသာအယာ ပြတ္သပ္ ေခ်ာ့သိပ္ေပးတဲ့ အထိအေတြ႕ေတြကို သာယာေက်နပ္လာတာ ဘယ္လိုသိသြားတာလဲ?
ႏို႔တိုက္ရင္း၊ ေခ်ာ့သိပ္ရင္း၊ ေရခ်ိဳးရင္း၊ မိခင္ရဲ႕ သတိလက္လြတ္ ေျပာဆိုေနတဲ့
အေမ့ သားေလး
အေမ့ သမီးေလး ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္မႈေတြေၾကာင့္
ေမြးခါစကေလးရဲ႕ အသိထဲမွာ ငါ့အေမလို႔မွတ္လိုက္ၿပီး ၿငိတြယ္သြားေစသလား?
ေမြးခါစကေလးရဲ႕ မွတ္သားမႈဟာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ ငါ့အေမဆိုတဲ့ အစြဲတစ္ခုကို ျဖစ္သြားေစသလား?
ဒါဆိုရင္
ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးပဲ ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အမွန္တရားကို
လူေတြသေဘာေပါက္ေအာင္ ဘယ္အခ်ိန္မွာစၿပီး အသိေပးသင့္လဲ?
ခႏၶာငါးပါးဆိုတဲ့ ႐ုပ္တစ္ခု၊ နာမ္ေလးခုျဖစ္တဲ့ ခံစားမႈ၊
မွတ္သားမႈ၊
သိမႈ၊
လံႈ႕ေဆာ္တုိက္တြန္းမႈေတြဟာ
လူ႕ေလာကထဲကို လူအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္ရွိလာတည္းက
တစ္လွည့္စီ အစြမ္းျပေနတာေတြကို ဘယ္လိုအသိနဲ႔ ႀကိဳတင္ သတိထားၾကမလဲ?
ခႏၶာငါးပါး၊ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးကို သေဘာမေပါက္ဘဲ
မိခင္နဲ႔ကေလးၾကားက အၿငိအတြယ္၊ အစြဲအလမ္းေတြ၊
တျဖည္းျဖည္း ႀကီးထြားလာျခင္းကို စိုးရိမ္ေရမွတ္ေရာက္မွ ျဖတ္ၾကမယ္ဆိုရင္
ျဖတ္လို႔လြယ္ပါ့မလား?
ေသခါနီးတဲ့လူေတြကို မေသေသးတဲ့လူေတြက မွာတမ္းေႁခြတာရွိတယ္။
ဘာကိုမွ မစြဲနဲ႔ေနာ္တဲ့! (တစ္ခုခုကို စြဲေနရင္ ကၽြတ္မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့!)
အားထုတ္တဲ့သူေတြ သတိထားၿပီး ဖယ္ထုတ္ေနၾကတာက
ဘာကိုမွ မစြဲလမ္းေရး! (အစြဲျပဳတ္ၿပီး ျဖစ္ပ်က္ခ်ဳပ္မွ ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္မွာတဲ့!)