- ေပါက္လႊတ္ပဲစားစိတ္
- - မျမင္ရတဲ့စိတ္ကို တန္ဖိုးရွိေအာင္ အသံုးခ်တတ္ရင္ အသိဉာဏ္ပညာလို႔ အဆင့္ျမင့္စိတ္တစ္ခုအေနနဲ႔ သတ္မွတ္ၾကတယ္။ အထိန္းအခ်ဳပ္ မရွိဘဲ ပစ္စလက္ခတ္ လြင့္ခ်င္ရာလြင့္ၿပီး ပရမ္းပတာျဖစ္ေနရင္ ေပါက္လႊတ္ပဲစား စိတ္အဆင့္လို႔ မျမင္ရတဲ့စိတ္ကိုပဲ သတ္မွတ္ၾကျပန္တယ္။ (စိတ္ေတာ့စိတ္ပဲ မျမင္ရတဲ့ စိတ္ခ်င္းအတူတူ ေခါင္းစဥ္ေရာ၊ တန္ဖိုးေရာ၊ ကြဲျပားျခားနားသြားတာဟာ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ ပညာခ်င္း မတူၾကလို႔ပဲ။)
- ပိုက္ဆံမရွိ ကတိမတည္စိတ္
- - ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပိုက္ဆံမရွိရင္ ကတိမတည္ေတာ့ဘူးတဲ့။ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒီအယူအဆကို ျပင္လိုက္ၾကရေအာင္။ ပိုက္ဆံမရွိခ်င္ရင္ေန ကတိေပးၿပီးရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ မဖ်က္ဘူး။ မင္းမွာသစၥာ လူမွာကတိတဲ့။ ကတိတစ္လံုးနဲ႔ လူအျဖစ္ ရပ္တည္ေနရတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာေလးကို ကတိမတည္တာနဲ႔ လူလို႔ေခၚဖို႔ ခက္သြားတဲ့သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ေစရေတာ့မွာလား! ကဲ ဒီေခါင္းစဥ္နဲ႔စိတ္ကို ဖယ္ရွား လႊင့္ပစ္လိုက္ၾကစို႔။
- ပုဂၢိဳလ္စြဲစိတ္
- - ငါ့လူမွငါ့လူ၊ ငါ့အဖြဲ႕အစည္းမွ ငါ့အဖြဲ႕အစည္း၊ ငါ ငါ ငါ ငါ ငါစြဲအုပ္စု၀င္ စိတ္အမ်ိဳးအစား။
- ပင္ကိုမူလစိတ္
- - လူ႔ေလာကထဲကို လူအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္ရွိလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ အတူပါလာတဲ့ နဂိုမူလစိတ္အေနအထား။
- ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္စိတ္
- - ေခါင္းစဥ္ထဲမွာ စိတ္အဓိပၸာယ္ ပါ၀င္ေနပါတယ္။
- ေပါင္းစည္းညီညြတ္စိတ္
- - ေခါင္းစဥ္ထဲမွာ စိတ္အဓိပၸာယ္ ပါ၀င္ေနပါတယ္။
- ေပါင္းစည္းညႇိႏိႈင္းစိတ္
- - ေခါင္းစဥ္ထဲမွာ စိတ္အဓိပၸာယ္ ပါ၀င္ေနပါတယ္။
- ပိုင္စိုးပိုင္နင္းစိတ္
- - အႏိုင္က်င့္တဲ့စိတ္ကို အသံုးခ်ပါ မ်ားလာတဲ့အခါမွာ အရာရာဟာ ငါ့သေဘာပဲျဖစ္ေစရမယ္လို႔ အထင္ေရာက္သြားတဲ့ စိတ္အဆင့္။
- ပိုင္ရွင္စိတ္
- - ဒီအိမ္၊ ဒီကား၊ ဒီအရာ၀တၳဳပစၥည္းေတြ အားလံုးရဲ႕ ပိုင္ရွင္ဟာ ငါပဲ။ ငါ့ေခါင္း၊ ငါ့ဦးေႏွာက္၊ ငါ့လက္၊ ငါ့ေျခ၊ ဒီခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္ဟာ ငါပဲ။ ငါ ငါ ငါ ငါ ငါစြဲ စြဲေနတဲ့ပိုင္ရွင္စိတ္။