| ေမး - |
လိုခ်င္ေနတဲ့ ကာမဂုဏ္အာ႐ံုေတြကို ဆာေလာင္တာ ကာမတဏွာတဲ့။ ဘ၀ဆိုတာႀကီးက အျမဲတမ္း ရွိေနမွာပဲ။ ေသျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းမရွိ။ ကမာၻပ်က္တာေတာင္ ဘ၀ဆိုတာ မပ်က္ဘူးလို႔ ထင္ျမင္ယူဆတဲ့ ဘ၀တဏွာတဲ့။ ဘ၀ဆိုတာ မေသခင္သာ ရွိတာ၊ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ေသၿပီးရင္ မရွိေတာ့ဘူး။ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီဆိုတဲ့ အယူအဆကို လိုခ်င္တာ ၀ိဘ၀တဏွာတဲ့။ တဏွာသံုးမ်ိဳးထဲက ကာမတဏွာကိုပဲ သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ ဖႆပစၥယာ ေ၀ဒနာ (အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ခံစားမႈမ်ိဳးစံုျဖစ္ရတာ) ေ၀ဒနာပစၥယာ တဏွာ (ခံစားမႈေၾကာင့္ လိုခ်င္လာတာ) တဏွာပစၥယာ ဥပါဒါနံ (လုိခ်င္မႈေၾကာင့္ စြဲလမ္းၿငိတြယ္လာတာ) ဥပါဒါနံပစၥယာ ဘေ၀ါ (စြဲလမ္းမႈေၾကာင့္ ဘ၀ျဖစ္တာ) ဘ၀အသစ္ေတြရတာ အစြဲေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ဘ၀သစ္မရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ? |
|---|---|
| ေျဖ - |
စြဲလမ္းမႈကို ျဖစ္ေစတဲ့ လိုခ်င္စိတ္ကိုျဖတ္။ လိုခ်င္စိတ္ကို ျဖစ္ေစတဲ့ ခံစားစိတ္ကို ျဖတ္။ ခံစားစိတ္ကို ျဖစ္ေစတဲ့ အာ႐ံုနဲ႔စိတ္နဲ႔ စိတ္ခ်င္းထိေတြ႕တဲ့ စိတ္ကိုျဖတ္။ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ရင္ ျမင္ျမင္ခ်င္းမွာ ျဖတ္။ ‘ဘယ္သူပဲ၊ ဘယ္၀ါပဲ’ ‘ငါ့ကိုၾကည့္ပါလား! ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ မသိဘူး’ အထိ မဆက္နဲ႔။အသံတစ္ခုၾကားရင္ ၾကားၾကားခ်င္းမွာ ျဖတ္။ ‘ငါ့ကို ဘယ္သူဆဲေနတာလဲ? ’ ‘ဒီအသံေလးက ေကာင္းလွခ်ည္လား၊ ဘယ္သူ႔အသံလဲ’ လို႔ မစံုစမ္းနဲ႔။ အာ႐ံုေျခာက္ပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေပၚလာတဲ့အာ႐ံုနဲ႔ စိတ္နဲ႔ ထိတာ မွန္သမွ် သိၿပီး ျဖတ္။ ခ်က္ခ်င္းျဖတ္၊ မခံစားနဲ႔။ အာ႐ံုေျခာက္ပါးေၾကာင့္ ေပၚလာတဲ့အာ႐ံုေတြဟာ “ငါနဲ႔ မဆိုင္ဘူး” ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ျဖတ္ခ်လိုက္! ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းကို ခ်က္ခ်င္း ျဖတ္ခ်ႏိုင္တဲ့ အက်င့္ျဖစ္သြားေအာင္ ေလ့က်င့္ေနမွ တဏွာအဆင့္ကို မေရာက္မွာ။
တဏွာကင္းခ်င္ရင္ ျဖစ္ၿပီးတာေတြ ျပန္မစဥ္းစားနဲ႔! ျဖစ္ၿပီးသမွ်အားလံုးဟာ ပ်က္သြားၿပီ။ မျဖစ္ေသးတာကို ျဖစ္လာရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ စိတ္ကူးမယဥ္နဲ႔။ မျဖစ္ေစခ်င္တာကို ျဖစ္လာရင္ ဒုကၡပဲလုိ႔ ႀကိဳတင္ စိတ္မပူနဲ႔။ ဒီအေတြးဟာ တဏွာပဲ။ တဏွာကင္းၿပီး ၿငိမ္းေအးခ်င္ရင္ စိတ္ကို အခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္မွာ ထားလိုက္။ ဒါေတာင္ အခုဆိုတဲ့အခ်ိန္က ခဏေလး။ အခုလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ မရွိေတာ့ဘူး။ အရာရာဟာ မရွိေတာ့ဘူးနဲ႔ အဆံုးသတ္ေနတဲ့ သဘာ၀ကို သိရင္၊ လိုခ်င္စိတ္ ျဖစ္ခြင့္မရဘဲ တဏွာကင္းၿပီ။ |